saluto de mia amiko

Kelkfoje la ĉielo estas nigra, sed la steloj estas.

Kelkfoje la tero frostas, sed bela neĝo povas esti.

Kelkfoje malvarmas, sed tamen eblas komuniki,
renkontiĝi, klopodi aŭ preni tempon por ĝoji sola aŭ kun aliaj.

Kelkfoje ekstere malagrablas, sed ofte estas domo
kie eblas ricevi varmon, lumon, ripozon, travivi amon, amikecon, feliĉon,
trovi internan pacon. Tiu domo estas ankaŭ en nia koro.

Ha ! se ni povus resti atentaj por gardi pozitivan vidon,
ĝustan penson, por konsideri ĉiun el niaj momentoj,
kiel ŝancon dum nia nedaŭra ekzistado.

Ke 2011 gardu vin sur la vojo de serĉado de feliĉo.

B. B.