perlamoto (2) el Idilio

PERLAMOTO

En profunde vanta mar’
ĉe l’ angulo de l’ kviet ‘
fermite en la ŝela par’
pace dormas jen konket’

Tra mallumo alrigardi
sopirante al la lun’
ĝi iom lasis sin ne gardi
kaj malfermiis pordon nun .

Ondoj ja enĵetis foje
etan grajnon de dolor’
en la ŝelojn , ho malĝoje .
Kaj suferas konka kor’

Ho , elfluas larma flu’
ve senĉese el la kor’ ;
Kaj larmo trempas plu
la grajneton kovri for .

Tiel pasis jar’ post jar’
kaj korpiĝis el la larm ‘
Eta lun’ en bril’ kaj klar’ ,
la juvel’ de sorĉa ĉarm’ .

Ho ve , ankaŭ ĉi al miĵ
ĵeti grajnon de ĉagren’ ;
Kaj ploradas tiel ĉi ,
mi sen luno vane jen !
* * * * *

KANTO DE ELEFANTA INFANO

Jen infano elefanta
Iras nun promene ,
Ĝoja estas li marŝanta
Revon kaj plezuron plene .

Paŝon , paŝon li promenas ,
Trans fluetoj , tra marĉetoj ;
Akvo , koto lin ne ĝenas ,
Laŭdas plaŭdas ĉe I’piedoj .

Paŝon , paŝon li trapasas
La ĝangalon sen la vojo ;
Herbojn arbojn li frakasas
Por piedoj kun korĝojo .

Paŝon , paŝon li marŝanta
Jen sur ŝtonoj jen surroke ,
La infano elefanta
Ĉiam ĝojas ĉouloke .

Paŝon , paŝon li kantanta
Promenante tra ĝangalo
La infano elefanta
Trans la monton , tra la valo .

Marŝas marŝas Elefanto .
Marŝon saltas timaj ranoj .
Sed sen zorgo kun la kanto
Iras elefant-infano .

Post trapaso elefanta
Jen kunvenas ranoj multe ,
Kaj kvakadas kolerante
Kaj bruadas tre insulte .

En densaĵo la serpento
Jen rapide kuras tremas ,
La infano sen atento
Paŝas kaj piede premas .

Sur la branĉoj jen simioj
Saltas kuras tre rapide ;
Malproksimase sen fi-krioj
Moke gestas ĝi nazride .

La infano elefanta
Marŝas , marŝas　tre kontente ,
Mem kantante mem ĝojante
Al aliaj senatente .

Nun infano elefanta
Ĉirukaŭ kaj returnen vidas ,
Trovas bestojn timkriantaj ;
Kaj li miras , kaj nun ridas :…

Kial ili tiel krias ?
Kial ili jen forkuras ?
Kial ? kial? Mi ne scias ,
Ĉar mi ilin ne teruras !

Longan nazon nun levante
Li al bestoj jen alvokas ,
La infano elefanta
Al la bestoj kiuj mokas :…

“Ho , vivantoj en arbaro ,
ne forkuru tiel time ,
ni ja estas fratoj karaj ,
kunpromenu ni intime !

Jen la suno brilas hele ,
Vi ne timu , ne forkuru !
bonodoras floroj bele ,
ni promenu , nin plezuru ! “