Kvazaŭ esti en banalaj tagoj.

Rozoj plenfloris
kaj balancis la kapojn en freŝa vento.
Antaŭ disfali la petalojn
mi tranĉis ilin kaj metis en vazon.

Ligna　verando, kiu estas super aŭtejo,
jam estis defarbita.
Mi prenis farbon
kaj ŝilmis ĝin per broso.

Apud estas figarbo.
Ties folioj malfermas sin
kvazaŭ infanaj manoj
kaj svingas ilin en maja vento.

Inter la folioj
troviĝas verdaj fruktoj.
ĝuante sunradiojn
ili ludas en freŝa vento.

Ĉu ne estus eksteroridinaraj aferoj?
Mi momente forgesas realan vivon!