Estis en Koreio

Okazis komuna kongreso de Esperanto inter Japanio kaj Koreio en 7a-9a de oktobro en apud Seulo. Mi partoptenis ĝin. Antaŭ iri kongresejon mi promenis en la urbo Seulo kun mia filo. Ni vizitis kelkaj lokojn per metro. Ili estas kelkaj linioj kaj ofte ligitaj per subtera koridoro. Kun metro estas ne nur koridoro sed ankaŭ vastaj lokoj kvazaŭ placo kompleneble en subtero. Ili estis en prounda tero. Pro tio ni devis sufiĉe longe marŝi longan ŝutparon por envagoniĝi kaj por eliri surteron ankaŭ same grimpi. Iam mi aŭdis, ke kiam estos atako de norda koreio, la lokoj estos sirmejoj de urbanoj. Mi povas kredi la onidiro.

Koreoj estis tre afablaj, kaj helpis nin en la promenade.

Mi ankaŭ prtoprenis en postkongeso. Tiam ni vidis antenojn, kiuj estas por aŭdi elsendon de nordkoreio. Mi vidas ke koreanoj vivas ĝoje kaj vigle, sed ili ĉiam streĉiĝus.

Inter koreio kaj Japanio estas maro. Historie ni nomas ĝin Nihonnkai, sed korea ŝtato postulas ke la nomo ŝanĝu kiel Tokai. Ĉu nia ĉiĉerono kiel nomas ĝin? Tio interesis min. Li diris ĝin Nihonkai. Eble li ne volis kveleri japanaj gastoj. Ankaŭ ni estis samaj.

Mi pasigis agrablaj ses tagojn en Koreio.