Mem-Angulo (1) el Idilio

DANKON

Dankon, ho vi kara
Pluvero ja subita !
Dank’ al vi bonfara ,
ni estas ebligita :
Sub ombrelo ŝirme
feliĉe stari pare ,
kaj protekti firme
nin premi dolĉe kare !
Ju pli nin turmentas ,
vi Pluveg’ malvarma ,
des pli ni nun sentas
danki vin ho ĉarma !
* * * * *

ĈU PERMESUS VI AL MI

Ĉu permesus vi al mi
jam voki vin per “ ci “ ?
Ho, karega kamaradin’
nun ni promesu nin !
Estas “ vi” tro malproksima ,
estu ci intima .
“ Vi” nur tie, “ ci “ ĉi tie …
sonas kiel ho malsame !
La kor’ deziras emocie
kapti cin ja flame !
* * * * *

NI HAVU NIAN MEM-ANGULON

Ni havu nian mem-angulon
plenumi nian dev-postulon .
En cia hejmo varma,
en angulo luma,
estu nia laborejo ĉarma
por nia ĝojo task-plenuma.
Ni metu seĝon, tablon,
portu keston, meblon;
por disvolvi la kapablon,
kaj atingi ĉian eblon.

Estas en sidej’ kvieta,
tamen por labor’ impeta.
Kvankam ĝi nun tre malgranda,
ĝi estas bazangula ŝtono,
por kreado pli kreskanta
de l’ kulturo kaj la bono.

Bazita jen modeste sur la realo ,
alte celante al l' idealo ;
Por ni kuŝas grava tasko :
jen estas la tuta homara renasko .
Ni devas veki plenplene genion,
disvolvi elfunde energion ,
ja, tiel ni plenumu nian mision!
* * * * *

AL NIA RONDO CI ALVENIS

Al nia ronco ci alvenis
per brava bela telegramo,
kaj ci kunsidon partoprenis
kun tutkara forta amo ;
Tio multe kraĝigis
nin ĉiujn, kaj novulojn frate ligis !