Digna Solo el Idilio

MALPACO GEFRATA

Mi volus cin malami ,
mi volus cin disbati,
al ci kolere flami ,
vizaĝon unge grati ,
pinĉi , piki , puŝi , tiri ,
tordi , mordi , ĉifi , ŝiri…

Volus mi pasie
kun ci nun malpaci ;
Kriu ci furie
teruri kaj minanci ;
Hurlus mi insulte ,
mi premus cin , dispremus ,
flakase kaj cin , tumulte ,
ke timus ci kaj tremus !

Estu mi kuraĝa ,
kore , korpe , forte !
Agu brave saĝa ,
luktu vivu-aŭ-morte !
Volus mi konkeri ,
ĉion ja superi !

Mi tiel volus,
sed fakte volas
Jen deziro arde bolas ,
ke venku , venku je la fin’
plene venku ci sur min ,
mordu min kaj glutu min !
* * * * *

SKURĜAS

Skurĝas , skurĝas , skurĝas ,
al mi ci animon ĝisoste ;
urĝas tasko urĝas ,
strebu , impetus , vivkoste .

Ci batu , batu , batu
la kapon , la korpon bastone ,
sen ŝancel’ , sen hezit’ , kaj senkompatu ,
ci devas , ci devas tion , ordone .

Ci pelas , tiras , trenas
eligi min el banalo ,
ci penas, ci penas kaj penas
proksimi la dion en idalo.
* * * * *

DIGNA SOLO

. . . Malgajo sur mieno
en koro peza spleno ,
ci staras tute muta ,
severa , severa, severa,
kvazaŭ ĉe l’ abismo kruta
kvazaŭ ĉe l’ pordo infera , . . .
Rigardas ci sen palpebrumo
pnetri al profundo senfunda ,
al senfina , senlima mallumoe
en malgajo, malĝojo inunda , . . .
Frapita , skuita mi tremas ,
je dolora , kruelaa senkosolo ;
Min vekas , streĉas , korpremas ,
La brava , propra , digna solo !